
بخشی از سخنرانی مصطفی تاجزاده پیرامون اعتراضات مردم
اعتراضات مردمی دی۹۶ و آبان ۹۸ لطمه شدیدی به مشروعیت جمهوری اسلامی وارد آورده است. حال باید دید که آیا نظام، اشتباه محمدرضا شاه را پس از کودتای۳۲ و سرکوب ۱۵ خرداد ۴۲ مرتکب میشود و فضا را بستهتر و امنیتی تر میکند، یا میکوشد با جلب رضایت و اعتماد و مشارکت شهروندان و تامین حقوق آنان، به جبران سرمایههای از دستداده بپردازد؟ هم روایت حکومت از اعتراضات مردمی غیرواقعبینانه، یکجانبه و خطرناک است، و هم روایت مخالفان خشونتطلب آن. طبقه متوسط شهری به اعتراضات اخیر نپیوست، ولی نه بهدلیل رضایت از اوضاع، بلکه عمدتا بهدلیل ترس از آینده و اینکه ایران در چاه ویل برادرکشی نیفتد.
راهبرد “نه جنگ نه مذاکره” که همان استراتژی “نه جنگ نه صلح” است، کشور را در شرایط تعلیق و وسط زمین و آسمان نگاه داشته و این حالت به زیان مردم است. نظام باید با مشی “نه جنگ نه تحریم” به سرعت بهسمت لغو تحریمها حرکت کند. در غیر اینصورت تکرار ۹۶ و ۹۸ بسیار محتمل است چون اوضاع اقتصادی روز به روز دشوارتر خواهد شد.
اعتراضات مردمی در عراق و لبنان نشان میدهد که استراتژی جنگ پیشگیرانه یا جنگ نیابتی جمهوری اسلامی در منطقه شکست خورده است. گفتند در حلب و موصل میجنگیم که در ایران نجنگیم. اکنون در ورای مرزهای میهن فحش میشنویم و در خوزستان و کرمانشاه با مردم خود میجنگیم.
جمهوری اسلامی دو انتخاب سخت و استراتژیک پیش رو دارد؛ یا همهی ارکان حکومت را با نظارت سپاهی- استصوابی در انتخابات آتی به نظامیان واگذار کند، یا مخالفان قانونگرای خود را به رسمیت بشناسد و با تامین حقوق شهروندی آحاد ایرانیان به سوی گفتگو و آشتی ملی، لغو تحریمها و برپایی انتخابات آزاد برود.
اگر کشور وارد چرخه شوم و ویرانگر درگیری مردم با مردم و هرج و مرج و غارت شود، مقصر اصلی در درجه نخست حکومت است و سپس مخالفان خشونتطلب آن. همچنان که متهم ردیف اول نابودی سوریه حزب بعث آن کشور است و بعد اپوزیسیونی که دست به اسلحه برد و به خارجی متوسل شد.
چنانچه بشار اسد در سال ۱۳۹۰ پذیرفته بود قانون اساسی جدیدی تهیه و انتخابات آزاد برگزار شود و دولت وحدت ملی شکل بگیرد، داعش قدرت نمیگرفت و سوریه ویران نمیگردید.
????نمی دانم چرا آرزوی بازگشت لیاخوف را میکنند؟ مگر با نظارت استصوابی مجلس را به اندازه کافی به توپ نبسته و تضعیف نکردهاند؟ آیا قرار است به نام
حکومت مشروعه، جمهوریت نظام را برای همیشه به محاق ببرند؟